Przejdź do głównej zawartości

Sposoby polowania drapieżników

 Czy każdy drapieżnik goni swoją ofiarę?

Nie, większość z nich jednak stosuje różnorodne strategie, aby ofiara sama się do nich zbliżyła. 

Jakie są więc sposoby polowania drapieżników na swoje ofiary? Tym zagadnieniem zajmę się w tym poście.

Niektóre zwierzęta upodabniają się do podłoża, przykładem stworzenia, które tak właśnie poluje jest kwietnik. Upodabnia się do kwiatów, na których poluje, po czym po czym błyskawicznie atakuje i zjada ofiarę.

Inne polują w jeszcze dziwniejszy sposób - udając roślinę. Takim przykładem jest modliszka storczykowa, udająca kwiat storczyka.


Jeszcze innym bardziej znanym nam sposobem polowania jest tworzenie pułapek. Najczęściej spotykane są stworzone przez pająki sieci. 

Ciekawostka: Pająki budujące sieci w krzewach nie muszą wypuszczać przędzy na wiatr, ale przechodzą z gałęzi na gałąź, ciągnąc za sobą lekko naprężoną nić. Nić pajęcza może się rozciągnąć nawet o 40% bez ryzyka rozerwania się. Największe sieci, osiągające ponad 2,5m2 powierzchni, budują niektóre gatunki madagaskarskich krzyżaków.


Paraliżowanie ofiary

Niektóre meduzy żywią się rybami, które przez swoją nieostrożność dotykają ich czułków, w których znajduje się paraliżująca ciecz

Poszczególne gatunki ryb wzbudzają zainteresowanie innych stworzeń swoim wyglądem, aby je potem upolować. Robią tak, na przykład ryby głębinowe, które na wyrostach ciała mają narządy świetlne.


Wabienie przynętą

Żółw sępi porusza językiem  na którym znajduje się wyrostek, wyglądający jak larwa owada. Gdy zwabi ofiarę, zamyka dziób i ją zjada.


Rurecznica skrada się ukrywając za niegroźnymi, większymi od sie
bie rybami, aby po tym zaatakować swoją ofiarę.


Atak z ukrycia

Ryby o wydłużonym ciele, mureny, czają się w zakamarkach rafy koralowej. W odpowiednim momencie znienacka wypływają i chwytają przepływającą ofiarę.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jak potencjalne ofiary bronią się przed atakiem drapieżnika?

  Jak nie dać się zjeść? Ucieczka nie jest jedyną formą obrony przed drapieżnikami. Większość zwierząt broni się przed nimi w inny sposób. Osy przykładowo używają do obrony żądła, a skunksy wydzielają nieprzyjemny zapach. Sposoby obrony przed drapieżnikami kamuflaż  - przykładowo patyczak wygląda jak część rośliny. toksyczne substancje  w ciele - drzewołaz lazurowy w gruczołach ma silnie toksyczne substancje, które chronią go przed drapieżnikami .  upodobnianie się do groźnych gatunków - motyl przeziernik upodabnia się do osy, aby nie zostać zaatakowanym. kolce - ciało najeżki pokrywają kolce. Gdy jest wystraszona potrafi je napompować wodą lub powietrzem. udawanie martwego - zaskroniec zwyczajny, gdy czuje się zagrożony udaje, że jest martwy. pancerz - w sytuacji zagrożenia pancernik zwija się w kulę, której nie jest w stanie rozerwać żaden drapieżnik.

Roślinożerność - znaczenie, przystosowanie i cechy

Czym jest roślinożerność? Jest to antagonistyczna zależność międzygatunkowa, w której zwykle jedna strona ma korzyści - roślinożercy, a druga ponosi straty - rośliny. Większość roślinożerców żywi się różnorodnym pokarmem. Istnieją też tacy, którzy jedzą jedynie jeden gatunek roślin, np. krzyżodziób żywiący się jedynie nasionami świerka.  Pokarm roślinny zawiera mało białek i tłuszczów, a dużo celulozy, która jest ciężkostrawna, więc w ich przewodach pokarmowych znajdują się mikroorganizmy pomagające trawić celulozę. Znaczenie roślinożerców Rośliny rzadko są zjadane przez roślinożerców całkowicie, częściej jednak je jedynie podgryzają. Często jednak powoduje to osłabienie rośliny, a więc jest wtedy bardziej podatna na bakterie i grzyby. Nie zawsze jednak tak jest, niekiedy takie działanie wzmacnia rośliny, pobudza je do wzrostu. Niektórzy roślinożercy zapylają kwiaty oraz rozsiewają nasiona. Przystosowania organizmów do roślinożerności motyle żywiące się nektarem mają aparat gębowy w ks