Przejdź do głównej zawartości

Drapieżnictwo - znaczenie, przystosowanie i cechy

Czym jest drapieżnictwo?
Jest to jedna z antagonistycznych zależności międzygatunkowych. Zwierzęta polują na słabsze osobniki innych gatunków. Są one ich pokarmem. Tym samym dwie populacje (drapieżnika i ofiary) są zależne od siebie, drapieżnik zabija, by przetrwać kosztem innego stworzenia. Schwytanie ofiary nie jest aż tak łatwe jak mogłoby się nam wydawać. Drapieżnik wykorzystuje na polowaniu dużo energii, a więc ofiara musi być na tyle duża, by odzyskał energię straconą podczas niego, a także zyskał materiał budulcowy i zapasowy.
 


Znaczenie drapieżników dla nas, a innych zwierząt.
Dla innych zwierząt, szczególnie słabszych od danego drapieżnika są one zagrożeniem, ponieważ mogą obrać je jako swoją ofiarę. Drapieżniki polują przede wszystkim na zwierzęta chore, słabe czy stare. Umieją one dokonać selekcji, dzięki temu w gatunku zostają osobniki silne i zdrowe. W samej populacji drapieżników także następuje selekcja, osobniki nie radzące sobie z polowaniem, giną z głodu. 
Wielu z nas uważa, że drapieżniki mają dla nas jedynie negatywne znaczenie. Nie jest to prawdą. Niektóre z nich hamują rozprzestrzenianie się chorób. Przykładowo lisy są odpowiedzialne za hamowanie rozprzestrzeniania się boreliozy. Małe ssaki, którymi żywią się lisy, odpowiedzialne są za rozprzestrzenianie zakażonych kleszczy. Natomiast ptaki i nietoperze potrafią ochronić uprawy, np. kakaowca. 



Przystosowania organizmów do drapieżnictwa. 
  • smukłe ciało ułatwia szybki bieg,
  • obszerna klatka piersiowa i duże płuca zapewniają im sprawną wymianę gazową,
  • dobrze rozwinięte narządy zmysłów ułatwiają zlokalizowanie ofiary,
  • szerokie rozdrza pozwalają na pobieranie większej ilości powietrza podczas pościgu,
  • ostre kły służą im do rozszarpywania ofiary,
  • silnie umięśnione tylne kończyny pozwalają im na wykonywanie dalekich skoków,
  • długi ogon służy jako przeciwwaga w wykonywaniu skrętów w biegu.

Cechy, zmysły drapieżników
  • wytrzymałość na głód,
  • bardzo dobry słuch,
  • inteligencja,
  • dobry wzrok, 
  • znakomity węch,
  • pazury, 
  • kły,
  • gruczoły jadowe.





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sposoby polowania drapieżników

 Czy każdy drapieżnik goni swoją ofiarę? Nie, większość z nich jednak stosuje różnorodne strategie, aby ofiara sama się do nich zbliżyła.  Jakie są więc sposoby polowania drapieżników na swoje ofiary? Tym zagadnieniem zajmę się w tym poście. Niektóre zwierzęta upodabniają się do podłoża , przykładem stworzenia, które tak właśnie poluje jest kwietnik. Upodabnia się do kwiatów, na których poluje, po czym po czym błyskawicznie atakuje i zjada ofiarę. Inne polują w jeszcze dziwniejszy sposób - udając roślinę . Takim przykładem jest modliszka storczykowa, udająca kwiat storczyka. Jeszcze innym bardziej znanym nam sposobem polowania jest tworzenie pułapek . Najczęściej spotykane są stworzone przez pająki sieci.  Ciekawostka:  Pająki  budujące sieci w krzewach nie muszą wypuszczać przędzy na wiatr, ale przechodzą z gałęzi na gałąź, ciągnąc za sobą lekko naprężoną nić. Nić pajęcza może się rozciągnąć nawet o 40% bez ryzyka rozerwania się . Największe sieci, osiągające ponad 2,5m2 powierzchni,
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Jak potencjalne ofiary bronią się przed atakiem drapieżnika?

  Jak nie dać się zjeść? Ucieczka nie jest jedyną formą obrony przed drapieżnikami. Większość zwierząt broni się przed nimi w inny sposób. Osy przykładowo używają do obrony żądła, a skunksy wydzielają nieprzyjemny zapach. Sposoby obrony przed drapieżnikami kamuflaż  - przykładowo patyczak wygląda jak część rośliny. toksyczne substancje  w ciele - drzewołaz lazurowy w gruczołach ma silnie toksyczne substancje, które chronią go przed drapieżnikami .  upodobnianie się do groźnych gatunków - motyl przeziernik upodabnia się do osy, aby nie zostać zaatakowanym. kolce - ciało najeżki pokrywają kolce. Gdy jest wystraszona potrafi je napompować wodą lub powietrzem. udawanie martwego - zaskroniec zwyczajny, gdy czuje się zagrożony udaje, że jest martwy. pancerz - w sytuacji zagrożenia pancernik zwija się w kulę, której nie jest w stanie rozerwać żaden drapieżnik.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Roślinożerność - znaczenie, przystosowanie i cechy

Czym jest roślinożerność? Jest to antagonistyczna zależność międzygatunkowa, w której zwykle jedna strona ma korzyści - roślinożercy, a druga ponosi straty - rośliny. Większość roślinożerców żywi się różnorodnym pokarmem. Istnieją też tacy, którzy jedzą jedynie jeden gatunek roślin, np. krzyżodziób żywiący się jedynie nasionami świerka.  Pokarm roślinny zawiera mało białek i tłuszczów, a dużo celulozy, która jest ciężkostrawna, więc w ich przewodach pokarmowych znajdują się mikroorganizmy pomagające trawić celulozę. Znaczenie roślinożerców Rośliny rzadko są zjadane przez roślinożerców całkowicie, częściej jednak je jedynie podgryzają. Często jednak powoduje to osłabienie rośliny, a więc jest wtedy bardziej podatna na bakterie i grzyby. Nie zawsze jednak tak jest, niekiedy takie działanie wzmacnia rośliny, pobudza je do wzrostu. Niektórzy roślinożercy zapylają kwiaty oraz rozsiewają nasiona. Przystosowania organizmów do roślinożerności motyle żywiące się nektarem mają aparat gębowy w ks
Prześlij komentarz
Czytaj więcej